Er is een ongeschreven regel in Duitsland dat hekken en muren geen prikkeldraad, stroomdraad of ander herinneringen aan kampen, wachttorens, gevangenschap of massamoord mogen vertonen. Functionele sensitiviteit is een groot goed.
Category: Germany
Het ‘Nazi-Schwein’ du jour is vandaag Bernd Lucke. Lucke is een Duits econoom en politicus. Hij is hoogleraar macro-economie […]
Nou ja niet alle Duitsers hebben gereageerd zogezegd, dat moet u niet te letterlijk nemen natuurlijk. Maar aangezien […]
Afgelopen weekeind zijn in de binnenstad van Berlijn vier mensen, waaronder een kind van drie jaar, aangereden door een SUV (een Porsche Macan) en als gevolg daarvan overleden. Nu roepen lokale politici en activisten in de media op tot een landelijk SUV-verbod. Het noodlottige ongeval (de bestuurder bleek geen terrorist en ook niet ‘in de war’) werd onmiddellijk aangegrepen door klimaatdominees uit linkse hoek om hun anti-kapitalistische, anti-“egoïstische” agenda door te drukken. “Deze klimaatmoordenaars, deze pantserachtige auto’s horen niet in de stad!” De massapsychose neemt bizarre vormen aan.
Yesterday I had an online conversation with a friend in the United States. We talked about the need for new vocabulary in which we don’t have to rely on identity politics and ‘eternal truths’.
My thoughts.
Toespraak op 8 juni 2019 tijdens het JFVD-congres
De Duitse filosoof Friedrich Nietzsche zei eind negentiende eeuw: ‘Als je lang in een afgrond kijkt, kijkt de afgrond ook bij jou naar binnen.’ Wat bedoelde hij daarmee? Hij bedoelde dat de mens die gedreven is door ressentiment over zichzelf (in plaats van honger naar de waarheid) op zoek gaat naar de oorzaken voor zijn ellende buiten zichzelf. En in wat een gevecht met monsters wordt, wordt hij zelf ook een monster.
‘Opvallend is dat de zelfhaat bij Duitsers met het verstrijken van de oorlog alleen maar lijkt toe te […]
40e verjaardag revolutie geen feestdag voor partijgenoot Reiche: “Voor het eerst in mijn leven heb ik mij voor […]
‘Als ik collega’s tegenkom zeggen ze: ‘Ik vind het goed wat je gezegd hebt maar ik mag niet […]
‘Ik ben in de vaste overtuiging, dat als we niets veranderen, de situatie in Duitsland erger zal worden’ […]
Op weg naar ons huis in Berlijn namen we onlangs de afslag naar Tecklenburg, in Noordrijn-Westfalen. Een schilderachtig […]
Vijf mussen gemaakt van beton – elk zo’n twee meter lang van de snavel tot de staart en […]
Ik moest er een beetje van overgeven in mijn mond: Vrouwendag is door de Rood-Rood-Groen coalitie in de hoofdstad van Duitsland verkozen tot nieuwe vrije feestdag, op 8 maart elk jaar. Het won van andere voorstellen vanuit het bedrijfsleven en kerkgemeenschap, zoals 9 november, het einde van de SED-dictatuur, en 31 oktober, de dag van de Reformatie.
Het doek valt voor Merkel, spanningen lopen op, politieke extremen staan tegenover elkaar. Maar ‘Merkel-Dämmerung‘ (het zo mooi beschreven ‘uitdoven van Merkel’) is net als op de opkomst van de AfD in alle deelstaatparlementen van Duitsland slechts een van de vele oppervlakkige problemen in Duitsland, schrijft historicus en journalist René Zeyer (1955) zaterdag in een Zwitserse krant.
Vandaag kondigde bondskanselier Angela Merkel na 18 jaar voorzitterschap van de CDU aan een “hoofdstuk af te sluiten”, zich niet te kandideren in december en geen volgende termijn als bondskanselier te ambiëren. Hoewel ze haar kroon nog draagt, is de geest uit de fles. De Duitse media reageren dan ook zichtbaar opgelucht, en maken weinig nuances in de berichtgeving: “ze gaat weg”, “een zucht van verlichting door Duitsland”, etc.