Naarmate de herverkiezing van de Amerikaanse president Donald Trump in 2020 nadert zijn er eigenlijk nog maar twee verschillende versies van de werkelijkheid ‘in tact’ – zou je kunnen zeggen. Vergelijkbaar met wat er in 2016 is gebeurd, is er wederom sprake van een ‘twee films op één scherm’ situatie (naar het blog-artikel van Trump-kenner Scott Adams, hier te lezen).
Author: Sietske Bergsma
Door Marijn Poels
Mijn aangeboren temperament komt het dichts in de buurt van wat je politiek gezien ‘links liberaal’ zou noemen. Ik ben creatief, open en breng mijn tijd graag door in chaos. Zo was ik een aantal jaar geleden voor een film in Congo tussen de muggen en rebellen op zoek naar een Rwandese missionaris die vrouwen naailessen gaf. Ik kookte ’s avonds een schildpad die maar niet gaar wilde worden en dacht: wat doe ik hier?! Maar in structuur kun je geen structuur ontdekken, en op slippers kun je best een berg beklimmen ontdekte ik.
Als dertienjarige schreef ik voor Amnesty International ansichtkaarten naar levenslang onschuldig – of zwaar gestraften, die vastzaten in Zuid-Amerika […]
Een kleine blik deze ochtend in de NPO-abyss van Nederland leverde weer bijzondere beelden op. Zoals die van […]
‘Ein offenes Haus‘ moest de Duitse Reichstag zijn voor het volk. Het staat ook sinds 1916 op de […]
Ik las dat ambtenaren ‘mogelijk training krijgen over ‘wit en intersectioneel privilege’. Ambtenaren krijgen mogelijk training over ‘wit […]
Op de dag dat alle ogen gericht zouden moeten zijn op de zojuist ‘verkozen’ EU-voorzitter Ursula von der Leyen, die het zelfbeschikkingsrecht van natie-staten zegt verder te willen inperken, wordt er in de media alweer de zoveelste zinloze meltdown en onzin verkondigd over de “racistische tweets” van Trump. Ik vraag me inmiddels serieus af of we het nog wel over dezelfde persoon hebben.
Door Floris de Graad Nee, de Amerikaanse president Donald Trump is niet mijn type. Wie hem langer dan […]
Yesterday I had an online conversation with a friend in the United States. We talked about the need for new vocabulary in which we don’t have to rely on identity politics and ‘eternal truths’.
My thoughts.
Toespraak op 8 juni 2019 tijdens het JFVD-congres
De Duitse filosoof Friedrich Nietzsche zei eind negentiende eeuw: ‘Als je lang in een afgrond kijkt, kijkt de afgrond ook bij jou naar binnen.’ Wat bedoelde hij daarmee? Hij bedoelde dat de mens die gedreven is door ressentiment over zichzelf (in plaats van honger naar de waarheid) op zoek gaat naar de oorzaken voor zijn ellende buiten zichzelf. En in wat een gevecht met monsters wordt, wordt hij zelf ook een monster.
Gertrud Höhler (1941, Wuppertal) is een Duitse literatuurwetenschapper, publicist en bedrijfsconsultant. Ze was in de jaren ’80 en […]
Huichelarij is in werkelijkheid niets dan afgrijselijke wanhoop, schreef Victor Hugo. In mijn column over Mark Rutte […]
Steve #Bannon, der frühere Chefstratege von Donald Trump, will die Rechtspopulisten in Europa stärken und vernetzen. @MarcFelixSerrao hat […]
‘Hoe wit is nu de studie van de Middeleeuwen’, stond er vandaag in NRC. Wie klikt leest […]
‘Of bouw een tegenbeweging die de tirannie van de minderheid kan stoppen’ ‘We zijn met meer’ is handig […]