0 Items
€0,00

Achter het grote zwijgen van Merkel gaat geen dieper gepeins schuil, maar de weigering het goede te doen

2 maart 2020

In de herfst, of eigenlijk de plotselinge winter van haar kanselierschap is de Duitse ‘rots in de branding’ Angela Merkel stiller en afweziger dan ooit. De vluchtelingencrisis mocht zich niet herhalen, zei ze in 2016, maar hier zijn we dan, wéér.

In een artikel in de Neuer Zürcher Zeitung (NZZ) van Marc Felix Serrao staat maandag:

‘Als macht synoniem was aan stilte, dan zou Angela Merkel nog steeds zijn wat haar bewonderaars al jaren zeggen: de machtigste vrouw ter wereld. Maar het regeringshoofd van Duitsland zwijgt al dagen over de escalerende situatie aan de Turks-Griekse grens. Haar partij heeft waarschuwingen gegeven om het open deurbeleid van 2015 niet te herhalen. Maar Merkel zwijgt. De Duitse Groenen roepen op dat de mensen aan de Griekse grens zo snel mogelijk in de EU worden verspreid. En Merkel zwijgt.’

 

Angela Merkel zou niet zozeer ‘met taal het debat bepalen’, maar ‘discreet leiding geven’, klinkt het al jaren. Het is algemeen bekend dat ze aan de onderhandelingstafel volhardend is en de langste adem heeft. Maar onder aan de streep heeft ze met haar houding geen resultaten geboekt en vooral een gebrek aan daadkracht laten zien. Alle misselijkmakende lof voor haar sterke kanten als ‘onderschatte vrouw’ – zoals we afgelopen week weer eens konden zien bij de DWDD, waar Jeroen Wollaars haar  bewierookte met beelden waarop ze Donald Trump op zijn plek zou hebben gezet (niets is minder waar) –  is niets minder dan valse vleierij. Geheel conform het media-protocol dat Wollaars mee terug naar huis nam in 2018.

Dit was een analyse die tien jaar geleden niet zou hebben misstaan maar nu een slecht uitgevoerde witwassing is van de waarheid: Merkel heeft groots gefaald en Europa met immense problemen opgezadeld. Ze verdient niet alleen stevige kritiek maar ook een morele veroordeling.

Zoals Serrao treffend zegt waren Merkels onderhandelingsvaardigheden ‘nooit meer dan een kunst van het uitstellen van conflicten’ in een land dat steeds nerveuzer en verdeelder is. Het is geen kwestie van een mening meer dat het ‘Willkommens’ beleid van Merkel de EU diep heeft verdeeld, de Brexit heeft aangewakkerd (veroorzaakt?) en munitie heeft gegeven aan rechts-populistische partijen. Hoezo, ‘de onderschatte vrouw’? Onderschat in haar incompetentie, DDR-inborst en destructieve hekel aan het Westen ja!

NZZ:

‘De overeenkomst tussen de EU en Turkije is het beste voorbeeld. “Een situatie als die van zomer 2015 kan en mag zich niet herhalen,” kondigde Merkel eind 2016 aan, toen haar “deal” net drie kwartier oud was. Sindsdien is er niets wezenlijks gebeurd. Een normaal functionerende Europese grenswacht is nog steeds een hersenschim. Volgens het Frontex-bureau zijn er dit weekend slechts iets minder dan 400 werknemers gestationeerd op de hopeloos overvolle Griekse eilanden.’ (…)

‘De voorbereidingen voor de door de Turkse staat georganiseerde bustransfers van migranten uit steden als Istanbul zijn al dagen aan de gang. De Europese inlichtingendiensten hebben zitten slapen of de waarschuwingen zijn genegeerd.’

Achter de stilte van Merkel gaat geen dieper gepeins schuil, maar een machteloosheid en weigering het goede te doen. Als ze al iets bereikt de komende dagen dan zal het een met veel geld gekocht uitstel van een verder conflict zijn. Een duurzame strategie in de omgang met Erdogan de despoot is er gewoon niet. Hoe is dat anders dan een bewuste tactiek te noemen? Van een continent verder in de ellende storten?

Laat de Nederlandse media stoppen met de mythe rond haar persoon, het is oud, sleets en onwaar. ‘Angela Merkel is de meest machteloze vrouw met alle macht ter wereld.‘