Ex-Antifa lid en kraker: ‘Ik herken me niet meer in wat tegenwoordig voor ‘links’ doorgaat’

‘Het ontmaskeren van de macht gebeurt vandaag de dag eerder door GeenStijl – en die doen dat beter en effectiever dan wij’

Voor The Fire Online zond Floris de Graad het stuk ‘Het leed van de Tweede Wereldoorlog is een nieuw leven gaan leiden‘ in, met verder alleen zijn naam eronder. Ik vroeg hem naar zijn achtergrond en kreeg een fascinerende bio terug in mijn mailbox. De Graad is sociaal-geograaf en directeur van de Vegetariërsbond. Dat was het korte antwoord zei hij, en dat volstond toch wel? Maar de rest mocht ook wel online.

In de jaren ‘90 was hij actief bij Antifa en kraker. “Een wereld vol splintergroeperingen en fracties,” schrijft hij. “Ik rekende mezelf tot de anarcho-syndicalisten: voorstanders van een samenleving gebaseerd op vrije individuen die in associaties samenwerken en produceren. Er liepen de meest uiteenlopende types in het linkse wereldje rond, en in veel gevallen was het duidelijk dat er sprake was van een gelegenheidscoalitie met groeperingen — die in een andere setting zomaar tot je tegenstanders zouden kunnen behoren.”

“Al met al was het een bijzonder amalgaan van mensen met een links mechanisch-materialistisch wereldbeeld  en mensen die ‘vrije ruimtes’ wilden scheppen. Vrije ruimtes waarin je je in het beste geval kon ontplooien, maar wat even vaak verzandde in irrelevant gerommel in de marge.”

De Graad kijkt terug op een bizarre tijd, maar ook een met veel lol en kameraadschap. “Het ging ons om het ‘ontmaskeren van de macht’, wat lange tijd een niet aflatende bron van inspiratie was. Maar onherroepelijk verdween langzaam het elan. Een belangrijk keerpunt was wel dat we Erik de Vlieger (tot voor kort op twitter bekend als ‘tweep des vaderlands’, toen vastgoedinvesteerder en ook al een ongeleid projectiel ) uitnodigden om op een debatavond in een nieuw gekraakte ruimte zijn verhaal te komen doen. Nog voor hij aan het woord kon komen werd hij overladen met eierstruif en (meen ik) veren. Voor mij was de ontgoocheling dat er zelfs geen bereidheid bestond om je van de mening van een ‘tegenstander’ op de hoogte te stellen.”

Toen daarnaast het inzicht doorbrak bij De Graad dat “nationale en culturele identiteiten voor iedereen erkend werden — middels ontelbare solidariteitsverklaringen met onderdrukte volken en minderheden — behalve voor onze eigen cultuur,” ontstond de verwijdering pas echt. “Onze cultuur was altijd schuldig, want ze was de moederschoot van het kapitalisme.” 

“Ik herken me op geen enkele manier meer in wat tegenwoordig voor ‘links’ doorgaat. Nieuwe ideeën, systeemkritiek, niets van dat alles. Het ontmaskeren van de macht gebeurt vandaag de dag eerder door GeenStijl, en die doen dat beter en effectiever dan wij het deden.”