Domheid is tot deugd gedoopt

‘Als je in 2019 met argumenten niet meer kunt winnen rest je de ophemeling van gevoelens, plat vermaak en infantiele drijfveren’

admin

Ik zit er niet ver naast denk ik dat stupiditeit een regelrechte deugd is geworden. In praatprogramma’s, politieke functies en vele klaslokalen en collegezalen is de minst uitdagende en meest infantiele uitlating er een om in te lijsten. Een lijst om een vacuüm van onnozelheid. Had Yvon Jaspers ook een kind verloren, dacht ik bij de beelden van Pauw deze week. Tegenover de dappere vader van Anne Faber beschreef ze haar ‘oorlogsstrijd’ na kritiek over haar schnabbels voor boerenbedrijven. Vervolgens gaat er, en eigenlijk altijd met domme tv, een miljoen kilowattuur aan menselijke energie zitten in het wijzen naar die stupiditeit door mensen die niet gek zijn. Zij schrijven heel begrijpelijk hun ergernis leeg in commentaren, ook onder stupide artikelen, zoals bijvoorbeeld vandaag: een multiple-choice vraag in de Volkskrant over “welk monumentaal gebouw jíj – als je moest kiezen – zou laten “verkolen”. Een basiliek in Limburg, de Dom in Utrecht of toch maar het Rijksmuseum? 

Dit alles om de Notre Dame actualiteit van nog meer duiding, emoties en vooral continuïteit te voorzien. De continuïteit van nietszeggende meningen die in geen enkel opzicht afwijken van die van Fred van de administratie of een brugklasser bij de Burger King. Als de brand in de Notre Dame geen raakvlak heeft met de mensen hun leventjes, is de gedachte, met dat wat ze zien als ze het gordijn in de woonkamer een beetje openschuiven, of met de gevoelens van de budget-beheerders in onze samenleving: ‘huisvrouwen’ en ambtenaren, mensen die de Volkskrant lezen, ja dan denken de mensen nog dat het een ander gebeurt en niet hunzelf. En dat zou jammer zijn. De industrie van kommer en kwel moet wel op maat gemaakt voor de bewoners van Ons Dorp. En anders is er natuurlijk nog het uitlachen van ‘online trollen’ en ‘complotdenkers’ die buiten het dorp zijn geweest. Mafkezen.

Het schijnen er nog best veel te zijn, die Volkskranten lezen. Dat weet ik omdat verstandige mensen me nog wel eens aanvallen dat een stupide artikel in de Volkskrant ‘nog niet betekent dat je de hele krant moet wegdoen’. Al die andere, lage resolutie artikelen en columns van Aaf Brandt Corstius enzo die gisteren “Disney-gelovig” werd van de Notre Dame, bieden nou eenmaal het comfort van die goede oude (kinder)tijd, die verderop dan ineens weer niet bestaat volgens de Volkskrant, behalve in de hoofden van “cultuurpessimisten”, zoals Wierd Duk en andere rivalen die de sfeer in de buurt bederven. Ze hebben zelfs nog goeie-ouwe-tijd correspondenten in geweldige landen als de Verenigde Staten, die daar op hun luie reet alsnog de mening van linkse online krantjes overpennen. Dan kun je net zo goed bij de Coffee Company gaan zitten in het winkelcentrum in Amstelveen (ken ik toevallig, daar werkte ik een tijdje, hebben ze prima internet naar Amerika).

Stupiditeit was er ook in het Parool deze dag. Miep van der Maarel staat er vandaag in want zij gaat vanavond naar de Ziggo ‘Dom’ — naar Michelle Obama, en ze hoopt “haar energie vanaf de tweede rij te voelen en in haar energie te komen”. Van der Maarel heeft ‘het gevoel dat Michelle Obama een vriendin zou kunnen zijn dus is het net alsof ze haar echt gaat ontmoeten’. Ik denk eerlijk gezegd dat Michelle hetzelfde gevoel van herkenning zal hebben, want ik schrok van Mieps foto. Ik kende haar van overal in Nederland. 

Als de aangekondigde Nieuwe Wereldorde van de Globalisten, die net een collaboratie met de smurfen zijn aangegaan, ooit bewaarheid wordt houd ik mijn hart vast voor deze wereldvreemde mutsen. Ze lijken weliswaar allemaal op elkaar (iets wat de EU graag heeft), met hun teveel aan tanden, haarverf en voorgevels, maar ze gaan absoluut nergens in op, behalve in vijftig tinten grijs, the Voice of Holland, en Libelle zomerweken. Maar zeker niet in ‘de EU’. Als er maar gebak is en gezelligheid, dan mag het hun tijd wel duren. Alles wat Europa zal raken, ontwrichten of zelfs maar veranderen — en Nederland in haar kielzog — is een gesprek bij de kapper en zo moet het blijven. De Nederlandse media zijn daar een afspiegeling van.

De kwaliteitskranten hebben zich vandaag weer overtroffen in stupiditeit, een woord wat ik normaal graag vermijd, want het is een kwaal van ons allen. Maar van de kwaal is een handige deugd gemaakt, een teken van voortreffelijkheid en voornaamheid, een wapen in de strijd tegen het intellect, het argument en het bewustzijn.

Je moet er niet aan denken dat al die commentaren onder al die hemeltergende domheid ineens het bordspel gaan omkeren. Want dat zal gebeuren, vroeg of laat.