Van penisnijd naar ‘periodenneid’: De feminisering van de samenleving is een oefening in vernedering

7 maart 2019

Menstruatie als ‘kracht’ waar mannen vrouwen om benijden. Dat is de invalshoek in de korte film ‘Periodenneid‘ van het bedrijf ‘Einhorn’ dat condooms en tampons verkoopt in Berlijn. Klimaatvriendelijk, vegan en ‘voor iedereen’. Gelukkig is alles wat een eenhoorn of een regenboog als handelsmerk heeft goed herkenbaar als progressief-on-steroids maar marginaal is het niet, ik zie dit soort rariteiten voortdurend voorbijkomen. Hoofdpersoon in de film is de oprichter van Einhorn en hij worstelt met de wens ‘te bloeden zoals vrouwen’.

Een publiciteitsstunt? Over de top ‘onzin’? Vast wel. En zo wordt veel ‘gekkigheid’ afgedaan. Terwijl, wat is publiciteit zoeken anders dan inschakelen op culturele randverschijnselen die zich naar binnen werken in de samenleving? Een hype oppikken is niet meer van deze tijd, het aanboren van dieper liggende, politieke en culturele stromingen wel. Virtue signalling – deugen – ‘woke’ zijn, en daar hoort ook het teisteren van ‘stereotypen’ bij, die van masculiniteit en feminiteit. Om tongen los te krijgen maar zonder risico te lopen. Progressief activisme dus. Menstruerende mannen, agressieve vrouwen, vreemdgaan promoten, van geslacht ‘veranderen’. Mannen en vrouwen moeten radicaal van plek wisselen wil het nog wat worden met die ‘gelijkheid’ is de onderliggende boodschap, maar eigenlijk is het ‘verbeteren’ van de situatie secundair, zo niet contrair aan de praktijk. Chaos en tegenstrijdigheid creëren is een doel op zichzelf. De film promoot de man zonder mannelijkheid, een geest zonder anker, en de vrouw als een monster. Grappig is het ook niet, want het is een anomalie van de realiteit, geen uitvergroting of parodie.

De absurditeit van deze reageerbuis politiek, waarin mannen als halve muizen herboren moeten worden en vrouwen als briesende bisons, is het vehicle en de boodschap tegelijk. Woede is goed, echte kracht is fout, vrouwelijkheid is alleen goed als de man het instrumentaliseert; vrouwen hoeven daarentegen niét te luisteren naar mannen in hun oneindige wraakoefening op het ‘patriarchaal systeem’. Vrouwen die domineren zijn wel ‘goed’, want dat zet dit systeem ‘recht’. Etc. etc.

In plaats de twee verschillende krachten die man en vrouw al een eeuwigheid symboliseren te respecteren worden mannen gekleineerd, geplaagd en geproblematiseerd. In plaats van ze als complementair aan de vrouw te zien, de proton bij de electron, de yin bij de yang willen ze zich volgens films als ‘Periodenneid’ offeren aan de vrouw, in haar huid kruipen, verdwijnen in de vlammen van haar ‘kracht‘.

‘Als mannen hun eigen onvermogen niet meer aankunnen,’ kopte Die Welt bij een artikel over de film. Dan… stoppen ze een tampon in hun mond? De feminisering van de samenleving is een oefening in vernedering van het mannelijke, niet in de empowerment van vrouwen, die veel meer power zouden hebben en veel ‘gelijker’ zouden zijn als ze zouden laten bestaan wat ze zelf niet bezitten en er hun voordeel mee zouden doen.