0 Items
€0,00

Ook in Duitsland hetzelfde frame: slachtoffers Sri Lanka zijn anonieme ‘aanbidders en toeristen’

23 april 2019

Ook minister van Buitenlandse Zaken Heiko Maas sprak in zijn reactie op de aanslagen in Sri Lanka over ‘Betenden und Reisenden’ en dus niet over ‘christenen’. Daarmee is het lijstje van officiële autoriteiten die ‘christenen’ structureel vervingen met ‘Easter worshippers and tourists’ opvallend lang geworden. 


Aanbidders en reizigers, oftewel ‘mensen die iets ritueels aan het doen zijn waar toeristen dan naar komen kijken’, dat waren het niet in Nieuw-Zeeland. Zelfs moskeeën in Nederland kregen toen tijdelijk beveiliging of gingen dicht uit angst voor deze “wereldwijde aanval” op één specifieke religie: islam.

Hillary Clinton sprak over de “mondiale islamitische gemeenschap” als het slachtoffer van “islamofobie” en “racisme” na Christchurch. Maar dit keer is “het geweld” en “de haat” geanonimiseerd. Teruggebracht tot een “verschrikkelijke” gebeurtenis die een toevallige samenkomst van paashaas-aanbidders in Sri Lanka trof. Een beetje zoals een Tsunami eilandbewoners nou eenmaal harder raakt.


Spraakgebruik is geen toeval. Zeker in hogere kringen wordt spraak doelmatig ingezet. Zo gold de aanslag in Nieuw-Zeeland als een racistische aanval op de hele islamitische wereld, maar hebben in Sri Lanka ‘sommige mensen iets gedaan’ met ‘biddende vakantiegangers’. De islamtische achtergrond van de geplande gruweldaden wordt (zo lang mogelijk) verborgen gehouden, en de sporen van de verantwoordelijkheden uitgewist. The Washington Post deed de kers op de taart met het frame dat ‘Sri Lanka church bombings stoke far-right anger in the West‘. Wie anders dan de ‘daders van Christchurch’ – iedereen ter wereld die niet links is – zouden immers boos kunnen zijn over de brute moord op meer dan 200 christenen?

Alleen de Oostenrijkse bondskanselier Sebastian Kurz viel uit de tribale toon: “Extremisten wilden bewust christenen op Paaszondag treffen.” Niet iedereen is gekocht door de linkse kerk om hun belangrijkste bondgenoot and partner in crime – de radicale islam – alle ruimte te geven in het Westen.

Regeringsleiders kunnen in nog zulke algemene bewoordingen tegen “haat” en “geweld” zijn, de boodschap in 2019 is nu heel duidelijk dat christenen als zodanig geen bescherming krijgen en daar ook niet op hoeven rekenen. Ze zijn geen vervolgde groep want geen officieel doelwit van terreur. 

Ze zijn alleen een religieuze groep als er lacherig of minachtend over kan worden gedaan, zoals Der Spiegel deze maand weer niet kon laten: