Coronacrisis voerde inderdaad vliegensvlug richting nationalisatie van bedrijven

‘Je zal toch maar je hele leven VVD hebben gestemd, als ondernemer, en nu ervaren dat je prioriteit nummer nul bent’

Wie ervaart ook niet dat het lot van ondernemers ergens ver na die van gevangenen, illegalen en mensen met corona-angst komt? Met een soort schijnheilige vanzelfsprekendheid worden winkeliers, café-houders, hoteliers, kappers, dansscholen, cateringbedrijven, muziekscholen, schoonheidssalons, sportschoolhouders en hoveniers geacht zichzelf blijmoedig of op zijn minst zonder gemopper te offeren voor de volksgezondheid. Ik zeg dus niet dat zij privileges zouden moeten krijgen, helemaal niet. Maar hen wordt (zonder goede reden) geen zicht geboden op een heropstart. Eerst zouden de maatregelen begin april versoepelen, toen misschien 28 april en nu is het letterlijk ‘het perspectief weg’, aldus Hans Biesheuvel van ondernemersvereniging ONL tegen De Telegraaf. Na de laatste persconferentie zou er iets zijn geknakt bij ondernemers, zegt hij:

“De eerste weken was er het gevoel, er wordt snel gehandeld door het kabinet, er komen snel steunmaatregelen en die reddingsboei voelde goed. We hebben allemaal protocollen opgestart. De indruk werd namelijk gewekt dat men open stond voor ideeën. Er gloorde hoop.”

Ze voelen zich in het pak genaaid, er is geen sprankje hoop geboden door premier Mark Rutte, schrijft ook journalist Martin Visser. Het niet geven van hoop lijkt wel onderdeel van de gekozen richting, denk ik hardop als ik een zogenaamd ‘zuchtende’ Rutte terugkijk (een trucje afgekeken van Beatrix en Angela Merkel, wiens ‘zuchten’ ook door de media werden aangemerkt als bewijs van hun grote innerlijke worsteling en humaniteit).

Het gevoel van ondernemers is terecht, en een belangrijk alarmsignaal voor ons allemaal. “We zitten nu ineens aan de andere kant van het spectrum, we kunnen helemaal niets,” aldus Biesheuvel. Het compleet negeren van de (normaal gesproken) zelfredzamen in deze samenleving kan maar één ding betekenen. Dat de overheid, aangestuurd door EU, actief uit is op een complete reset van onze economie. Bedrijven zullen op grote schaal hun autonomie verliezen en dat is de bedoeling. (Elke richting is áltijd de bedoeling). Ook de bedrijven die op enig moment in deze periode op steun van de overheid kunnen rekenen zullen hun autonomie blijvend moeten opgeven. Door zich te committeren aan strenge eisen op tal van terreinen: hoe het geldverkeer geregeld moet zijn, klimaatafspraken, ‘duurzaamheid’, ‘veiligheid’, etc. etc.

‘Vertrouwen wordt niet geboden aan zij die de slaven van de toekomst niet kunnen opleiden en bezig houden’

In de financiële wereld is zo’n reset in goede tijden gebruikelijk bij bedrijven die failliet gaan. Er wordt als het ware gedaan alsof bepaalde schulden er niet meer zijn. En wel zo dat de situatie zo aantrekkelijk mogelijk voor de bank en belastingdienst kan worden voortgezet. Nu gebeurt dit op grote schaal om het monetaire en politieke systeem van alles onder één dak te versnellen. Niet vanwege corona, maar dankzij corona.

Ja maar, er zijn toch noodmaatregelen? Voor bedrijven waar de staat belang bij heeft ja. De maatregelen waar ondernemers gebruik van kunnen maken zijn immers niet geschikt voor start-ups, kleinere zelfstandigen en bedrijven die geen omzetprognoses – zeker nu niet – kunnen aanleveren. Veel bedrijven vallen buiten de boot en zullen dus zeker failliet gaan. Niet alleen dus omdat het aan geld ontbreekt maar aan vertrouwen. Vertrouwen wordt niet geboden aan zij die de slaven van de toekomst niet kunnen opleiden en bezig houden, zoveel is duidelijk.

Bedrijven die willen overleven zullen dus met die radicale reset definitief aan de bedelstaf van de staat blijven. Het onafhankelijke ondernemen komt niet meer terug en creativiteit, onafhankelijkheid en kleinschaligheid verdwijnen. Ook het Financieel Dagblad schrijft deze week:

“Ondernemers zijn tegen wil en dank compleet afhankelijk van de overheid. Een gekmakende situatie die geen enkele liberale samenleving moet willen.”

“De vrijheid van de één mag niet ten koste gaan van de gezondheid van de ander,” vond ik in dat licht nog wel de allerergste uitspraak en trap na van Mark Rutte. Want ‘He who would give up essential liberty to purchase a little temporary safety deserve neither liberty nor safety’ (Benjamin Franklin). De conclusie die je helaas in deze tijd moet trekken.’

Sietske Bergsma

Ik ben jurist/journalist en schrijf vrijpostig en grondig over de grote thema’s van deze tijd. Met belangstelling of plezier gelezen? Doe een donatie voor het vrije woord. Dank!