Als het bewijs van Trumps racisme zo evident was als het frame beweert, dan zou zijn populariteit dichter bij 10 procent liggen

Naarmate de herverkiezing van de Amerikaanse president Donald Trump in 2020 nadert zijn er eigenlijk nog maar twee verschillende versies van de werkelijkheid ‘in tact’ – zou je kunnen zeggen. Vergelijkbaar met wat er in 2016 is gebeurd, is er wederom sprake van een ‘twee films op één scherm’ situatie (naar het blog-artikel van Trump-kenner Scott Adams, hier te lezen).

In de eerste film is president Trump zonder enige twijfel een racist want elk normaal denkend mens kan dat zien aan de manier waarop hij praat, aan de mensen die hem steunen en aan zijn beleid. Voor de kijkers van deze film is het vermeende racisme van Trump een feit en geen mening. Daarom moeten logischerwijs alle supporters van Trump een racist zijn, want waarom zouden ze anders een racistische president steunen? Deze kijk op de realiteit wordt gepromoot door CNN, MSNBC, de New York Times, Washington Post, NBC en ook onze eigen Europese media. In Nederland zijn dat bijvoorbeeld Nieuwsuur, NOS, NRC, Volkskrant en Trouw. Maar in wezen alle links-leunende pers. 

Dom, gehersenspoeld of gestoord

In de tweede film beloofde president Trump zijn land in 2016 dat hij niet bepaald politiek correct zou zijn als hij zou worden gekozen, en je ziet: dat klopt. Hij treedt keihard op tegen critici, met grove taal (ook wel ‘New York trashtalk‘ genoemd, naar de plaats waar Trump naam en faam maakte en die ‘toon’ leerde) en dat maakt het makkelijker voor zijn politieke vijanden om te cherry picken wanneer hij ‘vrouwen benadeelt’ of ‘achter zwarten aangaat’ – waarbij ze tevens een patroon menen te herkennen. Kijkers van de tweede film vragen zich op hun beurt af of de kijkers van de eerste film liegen, dom zijn, gehersenspoeld of gestoord. Meer smaken zijn er niet.

Die twee realiteiten op het scherm zijn wezenlijk anders. Dus hoe kunnen we nu bepalen wat waar is? Er zijn miljoenen voldoende intelligente en normale mensen die naar beide films kijken maar er niet hun vinger op kunnen leggen. Omdat er behoorlijk wat op het spel staat (de stabiliteit van het machtigste land ter wereld) moeten we op zijn minst een poging wagen.

Eén suggestie kan zijn om – zoals in elke situatie waarin de realiteit verknoopt lijkt met vooroordelen en bias – te vergelijken hoe sterk de twee versies van de realiteit overeenstemmen met wat er ‘daarna gebeurt’: oftewel hun voorspellende waarde te toetsen. Je kan het als opponenten immers wel oneens zijn dat het bijvoorbeeld om drie uur in de middag gaat regenen, maar als de bui daadwerkelijk om drie uur losbarst dan had dus één van de twee het bij het rechte eind. Vuistregel: de realiteit die het beste voorspelt is de werkelijke. En niet om morele of subjectieve redenen maar omdat die de objectieve werkelijkheid (als die al bestaat) het beste benadert. 

Dus laten we kijken welke film met terugwerkende kracht de toekomst het beste heeft voorspeld:

Welke film voorspelde dat Israël een nederzetting naar president Trump zou vernoemen, of dat Trump de populairste Amerikaanse president in Israël zou zijn?

Antwoord: Alleen film 2

Welke film voorspelde dat president Trump ongeveer hetzelfde aantal zwarte supporters zou hebben als elke andere Republikeinse president.

Antwoord: Alleen film 2

Welke film voorspelde dat de woorden van president Trump continu uit de context zouden worden gehaald om hun betekenis te veranderen van alledaags naar racistisch?

Antwoord: Alleen film 2, en de voorbeelden zijn eindeloos.

Voorbeeld 1: Toen president Trump zei dat blanke nationalisten en neonazi’s in Charlottesville ‘need to be condemned completely‘, meldde de pers dat hij ze ‘fijne mensen’ noemde. Geloof je het niet? Kijk hier maar:

Great work @CortesSteve and @prageru on “The Charlottesville Lie.” And a rip to my favorite newspaper @WSJ who allowed this lie into their news pages yesterday. Must watch. The Charlottesville Lie https://t.co/y2PTFvPunR

— Andrew Klavan (@andrewklavan) August 6, 2019

Voorbeeld 2: Toen Trump verwees naar “shithole-countries“, refererend aan de belabberde economische situatie in sommige (Afrikaanse) landen, meldden de pers en experts dat hij de mensen in die landen “shithole-people” noemde.

Voorbeeld 3: Toen Trump verwees naar de knaagdierenplaag in Baltimore, meldden de pers en experts dat hij het volk ongedierte noemde. En ga zo maar door.

Welke film zou hebben voorspeld dat president Trump voortdurend zou opscheppen over hoe laag de werkloosheidscijfers ten aanzien van de zwart-Amerikaanse bevolking zou zijn? 

Antwoord: Alleen film 2

Welke film zou hebben voorspeld dat president Trump de president zou zijn die de hervorming van het Amerikaanse gevangeniswezen op zijn naam zou zetten?

Antwoord: Alleen film 2

Welke film zou hebben voorspeld dat president Trump ferme standpunten zou innemen over immigratie, inclusief de muur en de detentiecentra aan de grens?

Antwoord: Beide (maar om verschillende redenen).

In de eerste film wordt alles gemotiveerd via de lens van ‘racisme’. In de tweede film wordt het allemaal gemotiveerd door nationalisme, zoals het beschermen van burgers tegen criminaliteit en banenverlies.

Welke film voorspelde dat (werkelijke) racisten Trump zouden verkiezen boven Democraten?

Antwoord: Beide (maar om verschillende redenen)

Koortsdromen over nieuwe Hitler

In de eerste film zien ‘white supremacists’ Trump als een van hun eigen mensen die ‘mensen van kleur’ proberen te beletten het land binnen te komen. In film twee doet Trump gewoon zijn werk, zoals elke president vóór hem, en beschermt hij de grens ten behoeve van alle burgers, óók of misschien wel vooral voor zwarte en Latino mensen. In de tweede film zijn racisten en de Democraten verenigd in hun verwarring omdat ze geloven wat de reguliere pers zegt als die melden dat de eerste film dé realiteit is.

Welke film voorspelde dat de pers overtuigend ‘bewijs’ zou vinden van het vermeende racisme van president Trump?

Antwoord: Beide (maar om verschillende redenen)

In de eerste film doet Trump allerlei racistische dingen en de pers wijst steeds de vinger naar hem. In de tweede film zijn al deze dingen slechts een bevestiging van vooringenomenheid, geestesziekte (Trump Derangement Syndrome, afgekort TDS) en koortsdromen over een nieuwe Hitler in de maak.

Welke film voorspelde dat ongeveer 47% van het land na bijna drie jaar de president zou steunen – een getal vergelijkbaar met de voorkeur voor president Obama rond dezelfde tijd?

Antwoord: film 2

Als het bewijs van het racisme van Trump net zo evident was als het script van de eerste film beweert, dan zou je voorspellen dat de populariteit van Trump dichter bij 10% zou liggen. Blijkbaar zijn er tientallen miljoenen vrouwen en etnische minderheden die al dat vermeende racisme en seksisme niet opmerken – waarvan de media ons vertellen dat het overduidelijk is.

Welke film voorspelde dat president Trump economisch succesvol zou zijn en de wereld veiliger zou maken in militair opzicht? 

Antwoord: film 2

Maar in de eerste film is Trump niet alleen een racist, maar hij is ook een Russische marionet, mentaal instabiel en te impulsief en dom om de economie of internationale zaken te beheren. De tweede film voorspelde dat Trump de economie een boost zou geven en het land oorlog-schuw zou maken. Tot zover lijkt ook dat het geval te zijn.

Tot slot, welke film voorspelde dat in onze digitale wereld waar geheime opnames en non-stop lekken aan de orde van de dag zijn, geen ‘smoking gun’ qua racisme is gevonden in de hele Trump-regering?

Antwoord: film 2

Als de eerste film voorspellende gaven had gehad, hadden we veel rapporten gezien van privégesprekken met Trump die duidelijk racistisch zijn. De overheid is zo lek als een mandje dus als de Amerikaanse president en zijn naaste adviseurs racisten waren geweest, dan zou er een berg aan geloofwaardige rapporten van insiders zijn verschenen. We hebben niets geloofwaardigs van dien aard gezien.

Cognitieve dissonantie

De eerste film, waarin de Amerikaanse president een voor de hand liggende racist is, heeft de huidige situatie niet goed voorspeld, behalve in gevallen waarin het dezelfde voorspelling deed als de tweede film. Maar die deelden een andere verklaring (bezien vanuit het verschil tussen nationalisme als waarde en anti-racisme als politieke strijd). Het is overduidelijk de tweede film die met succes alle observaties van de afgelopen drie jaar heeft verklaard. Allemaal. 

Gezien de subjectiviteit van de realiteit kunnen de kijkers van de eerste film dit blogbericht helaas niet lezen zonder te worden getroffen door cognitieve dissonantie. Maar voor wie verder wil lezen hierover: dit artikel was een aangepaste vertaling van een inleiding bij het nieuw te verschijnen boek van Trump-kenner Scott Adams: Loserthink. (hier vooruit te bestellen).