Vijf tips voor mannen in tijden van #MeToo

Volgens haatheks Rosanne Hertzberger gaat ‘MeToo nog lang niet ver genoeg’. Maar wie daar vraagtekens bij zet is een ‘goedzakkige Nederlandse man’, die ‘nog nooit een bil hebben gegrepen’ (de clichés, de clichés). Nou deze ‘goedzakkige Nederlandse man’ weet wel zeker dat het een beetje is doorgeschoten.

Hertzberger hoort de mannen die bang zijn voor een beschuldiging uit onverwachte hoek ‘al bijna sidderen’, schrijft ze. Was er maar een schavot waarop dit live te volgen was, hè Rosanne? Een tv-programma misschien: ‘Van siddering tot straf’, of: ‘Van siddering tot suicide‘! Waarin we de angst om samen in de lift te staan met een vrouw of een arm om haar heen te slaan in beeld brengen. De angst om überhaupt een verleden te hebben gehad, want hoe meer onverwachte hoeken hoe beter!

Behalve sidderen moeten mannen ook ‘luisteren’. NAAR ONS. Ze schrijft dat als de Amerikaanse opperrechter en zonder bewijs bewijs beschuldigde Brett Kavanaugh onschuldig blijkt (sinds wanneer was hij al schuldig?) dit ‘inderdaad een tragisch proces is’. Want?! Waarom is het dan tragisch, Rosanne?

Oh laat maar, ‘ze kan er niet mee kan zitten’, want ‘er verandert toch niets in Washington’. En verder is hij ‘vast’ schuldig, maar ‘was hij er zich niet van bewust’. Oftewel: ook als hij niets gedaan heeft, heeft hij iets gedaan.Hij VERDIENT het gewoon.

Als microbioloog zou ze deze gedachten en woorden, die ik niet anders kan omschrijven als denkbacteriën en barbaarse bloeddorst eens onder de microscoop moeten leggen. Want uit het verleden en nu elders op de wereld zijn best veel vergelijkbare gevallen bekend, waarin mobs zich vanuit een soort gat in de hel in haat verenigde en mensen op grond van hun uiterlijk, positie of afkomst ruïneerden en afslachtte. Ik zie nergens in haar oproep een controle op dit mechanisme. Een rem. Een waarborg voor stelselmatig misbruik.

Deze denkbacteriën zijn letterlijk de opmaat naar een Hobbesiaanse samenleving van allen tegen allen, waarin iedereen zo goed als dat kan veilig probeert te blijven, waarin geen enkel slachtoffer geloofd wordt maar gevreesd. Echte daders zullen ontkomen door anderen te chanteren, door zich tussen de vervolgers te verstoppen als activist of: slachtoffer. Iets waar ‘goedzakkige’ mensen nog niet zo handig in zijn, of weigeren te doen.

Ik zie ze meer, vrouwen die niets hebben met het beschermen van integriteit of eerlijke procesvoering, de onschuldpresumptie en onafhankelijke rechtspraak. Die de ontbinding van de samenleving bespoedigen met hun mannenhaat. Als een bal van vuur dat alleen maar wil opbranden en de buitenwereld wil meenemen schrijven de MeToo activisten hun hatelijke stukjes. Alles moet branden. Het begint met een siddering maar tevreden zijn ze pas als MeToo alle mannen op hun knieën heeft gekregen. Voor wat? Dat bepalen zij, de doelpalen worden steeds verplaatst. Zij bepalen wat die norm dan is, welke gedragingen mogen en niet, wanneer het genoeg is met de angst en de willekeur.

Over de ruggen van vrouwen en onschuldige mannen worden vlammen van haat opgestookt, die nog lang niet verzadigd zijn. Ondertussen:

Tips voor mannen om te overleven in tijden van #MeToo

1. Rosanne Hertzberger (en haar lijstje vrouwen) vertegenwoordigt niet ‘de vrouw’ in Nederland. De meeste vrouwen houden van (hun) mannen, kennen hun tekortkomingen en hebben persoonlijke teleurstellingen niet omgezet in een collectieve haat. We hebben jullie nodig voor de pot appelmoes, de opvoeding van de kinderen, onze veiligheid en de bbq aanmaken. Dus: chill.
2. Trap niet in de val van verplicht ‘luisteren’ naar het dagelijkse, oneerlijke lot van vrouwen, zoals het ‘rode #MeToo boekje’ voorschrijft. Je hebt geen historische, of maatschappelijke schuld aan vrouwen, in ieder geval niet een die je met een muilkorf om kunt helpen oplossen. Jij bent ook een partij in een relatie met een vrouw, of ze nou je werkgever, buurvrouw, vriendin of collega is. Luister actief maar praat terug. Voordeel: een goede vrouw zal je erom respecteren en psycho bitches pik je er meteen uit.
3. Verontschuldig je NOOIT voor dingen die je niet gedaan hebt, je ‘mannelijkheid’ en opvattingen die niemand kwaad doen. Zeker niet ‘namens alle mannen’. Leg uit waar je in gelooft, en houd je staande in een discussie met een vrouw. Op die manier behandel je haar gelijkwaardig. Het is dat of veranderen in een ruggengraatloze visstick zonder eigenwaarde. Kies maar.
4. Koester relaties met betrouwbare vrouwen – je zult ze nodig hebben als een heks het op je gemunt heeft. Wees wantrouwig tegenover mannen die zichzelf feministen noemen en altijd haar kant kiezen – omdat zij ‘het al zo zwaar heeft’. Bouw een stabiel netwerk van echte justice warriors.
5. Zeg en doe geen dingen die in strijd zijn met je gedrag uit het verleden. Als  one-night stands, triootjes en open relaties je ding zijn of waren doe niet alsof trouw en loyaliteit je beste eigenschappen zijn. Transparantie is een natuurlijk afweermechanisme tegen elke gekte. Laat ze niet onder je huid komen. En als je over de scheef gaat, fix it of neem verantwoordelijkheid.
6. Bonustip: sterkte!