De Nashville-verklaring is de A7 wegblokkade voor strenggelovige Christenen

‘Je moet niet raar staan te kijken als in ons huidige ingedommelde debat de extremen de handschoen oppakken’

Oftewel ik had de kop van de column kunnen gebruiken die ik bij de Blokkeerfriezen had. Maar dan waar ‘Friezen’ staat ‘Gereformeerden’ invullen: ‘Grefo’s stelden terechte grens aan intolerante minderheid.’ Hup Grefo’s.

De Grefo’s werpen met hun tot hels gekrijs leidende Nashville-verklaring dan wel geen ‘levensgevaarlijke’ snelwegblokkade op, maar zeggen wel allerlei dogmatische dingen over homo’s genezen en dat soort zaken. Dat blokkeert bij veel mensen andere aders. Ik vond het zelf ook geen verheffende, moderne tekst nee, niet een waar ik het mee eens ben. Maar ook niet schokkend, of verrassend en zeker niet gekker (of gevaarlijker) dan de progressieve dogma’s van de dwingende LGBTQ-lobby, waar dit een reactie op is, een beweging die – laten we wel wezen – inderdaad de man en vrouw als instituut (‘construct’) op het hakblok wil leggen. Een beetje zoals KOZP clubjes onze kinderfeestjes. Ik zit al een tijdje in de materie, die progressief-ideologische richting is voor ons allenniet fraai.

Maar nu is dus de deugpleuris weer uitgebroken begrijp ik, en de inclusiviteits-industrie beledigt. In Staphorst horen ze het donderen. Toen ik vandaag las dat het Openbaar Ministerie ook nog onderzoek wil gaan instellen naar de Grefo’s vanwege de verklaring, was de parallel met de Friezen echt compleet. Don’t mess with the partijprogramma! 240 uur taakstraf voor elke Nashville-ondertekenaar graag!

Persoonlijk ben ik voor homo-acceptatie, huwelijk en holadiejee. In politiek-filosofische zin is er echter geen enkel redelijk argument voor een verbod van hun andersluidende vrije mening, dat vooral een oer-conservatief geluid is in een door neo-liberalisme gedomineerde Westerse (!) wereld, waarin homo’s vooral last hebben van die andere religie, u weet wel. Genoeg ناشفيل -verklaringen te onderzoeken in andere geloofshuizen. Best moedig is het dus ook, om de Nederlandse Staat zo in hun hemd te zetten eigenlijk. Een keer wat anders dan die ruggengraatloze Gert-Jan Segers (CU) die een keer naast mij in een studio van radio 1 het vertrek van Paasviering uit scholen een vorm van ‘rekening houden met’ vond.

De Grefo’s doen simpelweg geen water bij hun wijn, maar dienen de wijn op, ze zijn moedig zoals de Blokkeerfriezen dat ook op hun manier waren. Vol erin.

Een kleine herinnering: toen de KOZP-activisten de anti-racisme agenda uitrolden met actieve hulp van media, overheden en bestuurders zeiden de Friezen nee. Zij voelden aan dat KOZP’s beoefening van hun absoluut gemaakte demonstratierecht, een paard van Troje was, dat hun intolerantie middel én doel ineen waren en dat het gedreig met geweld de grens had moeten zijn.

De hoge straffen die de Blokkeerfriezen kregen moesten verhullen dat ze gelijk hadden. Want KOZP en andere gesubsidieerde beroepsklagers hebben ook daarna vaker bewezen de intolerante dramsoldaten van een autoritaire EU te zijn. Beschermd en vertroeteld in kranten, op de kijkbuis en in de rechtszaal jagen ze vooral vredesgezinde burgers naar de uitersten van hun geduld. En geduld hebben we in Nederland, je vraagt je af hoe het mogelijk is. Liberalisme op zijn best, maar wel aangevreten door lafheid.

De LGBTQ agenda, waar de Nashville-verklaring een reactie op is, is net zoiets. Van grondwetswijzigingen tot lobby-clubjes en voorlichting op scholen: de man-vrouw verschillen (en in het bijzonder de moeder en kind eenheid) moeten geproblematiseerd worden. Een minuscuul klein percentage van de bevolking dat niet als man of vrouw geboren wordt daarvoor op het schild gehesen en moet als ‘X’ (in het paspoort) de vooruitgang van de mens voorstellen. Ik schreef al uitvoerig over deze progressieve fact-free politiek in vorige columns, van het kindermisbruik dat er het gevolg van is, tot ingewikkelde ethische kwesties (wel of geen geslachtsoperaties op jonge leeftijd), tot de zichtbaar averechtse werking van deze speciale bescherming van minderheden. De gay-pride werd bijvoorbeeld ineens ‘Pride’ (een vergaarbak van ‘jezelf zijn’), homo’s voelen zich steeds minder veilig en vrij in hun politieke opvattingen, transgenders leren dat hun transitie naar man of vrouw in feite niets betekent: ze worden in niemandsland gehouden. Een geslacht is immers ‘een sociaal construct.’

Columnist en voormalig vrouw Maxim Februari zei treffend: ‘Ik heet liever meneer dan transgender.’ Taalgidsen en betuttelwetenschap vliegen ons ook om de oren. Roze en blauwe geboortekaartjes zijn namelijk ‘schadelijk’ voor het zelfbeeld van de zuigeling, artsen zouden geen geslacht mogen ‘bepalen’ om dezelfde reden zodat kinderen later zelf ‘hun geslacht mogen kiezen’ en oh ja, jongens kunnen ook menstrueren. Allemaal business as usual in de progressieve cult die mijlenver afstaat van Bijbelse familie-bliss: de koestering van moeder en kind, gezin, stabiliteit, procreatie en het idee van ‘een centrum’. Dat is niet verwonderlijk. De EU wil dat centrum zijn, waarin het individu bepaald en bestuurd wordt.

Als de Nashville-verklaring een poging was een archaïsche, onverhulde, principiële reactie te geven op deze culturele waanzin, waarin Jezus een transgender is en God een vrouw dan so be it. Wie echt liberaal is moet ook één lijn trekken: steeds kritiek op de inhoud beoefenen en niet de boodschapper demoniseren. Daarbij, we wonen in een land waar homo’s mogen trouwen, beschermd worden door anti-discriminatiewetten en de kerk op zijn gat ligt. Een land waarin een gematigd, intellectueel en invloedrijk alternatief, dat de slap getemde bevolking uit de slaapstand kan halen, ontbreekt. Dan moet je niet raar staan te kijken als de extremen de handschoen oppakken.

Meer introspectie is hard nodig. We zijn zo overgevoelig geraakt voor buiten de mainstream afkomstige ideeën, voor extremen en uitersten, dat alleen nog de outcasts — wetende wat het is om van elkaar (en niet de staat) afhankelijkheid te zijn — een statement durven maken waar iedereen hysterisch op reageert.

Eerwraak, besnijdenis, verstoting wegens seksuele voorkeur en uithuwelijking binnen de Islam zijn allemaal prima volgens de chemtrail-NPO, leunstoel intellectuelen en deugdrammers. Dat is ‘vrijheid’. Strenge christenen, waar we niets van te vrezen hebben als samenleving, die in het ergste geval de buitenranden bewaken van waar we allemaal nog hopelijk in geloven: het huwelijk en het gezin omdat we dat praktiseren, worden de kop van Jut.

Nog een laatste reden waarom ik het hoofd liever koel houdt: De Gereformeerde Bijbel zegt dat we ‘onze naaste moeten beminnen en ook onze vijanden’. Waarschijnlijk omdat ze meestal dezelfden zijn, is de redenatie. Dat is gelijk het grote verschil met andere wereldgodsdiensten, ze rekenen in vredestijd niet af met hun vijanden. Die Nashville-verklaring? Dat zijn vooral woorden en wierook in warrige tijden.