‘De volwassenen vragen zich af wanneer de andere volwassenen een keer iets gaan doen’
Daar gingen ze hoor, gisteren. Zo’n 30.000 vrijwilligers van de B.V. Nederland, op reis naar de Grote Stad met gratis treinkaartjes van de zaak om het noodzakelijke beleid van moederconcern EU te promoten in de #slavenmars om het klimaat.
Een bedrijfsuitje wil ik het niet noemen. Je mag misschien op de foto met Rob Jetten, Jesse Klaver of Sharon Dijkstra, maar verder zijn er vanonder de paraplu’s weinig goodies te verdienen. Dankzij bedrijfscoach Claudia de Breij en een rapper die Orkaan heet of zoiets ontstaat er echter toch ‘iets moois’ of: “legendarisch”. Ook de mainstream media marketing afdeling van de B.V. vindt het schitterend. Getwitterd wordt dat de “moed er goed in zit”. Ach ja, moed.
Bij D66, GroenLinks en VVD lachen ze de met soya gevulde ballen uit hun broek. Dat ze de horigen in natura kunnen betalen met het credo ‘moed’! Legendarisch, vinden ze ook zelf. Een uitgelezen kans bovendien om de verkeerde moed en moraal, die van de echte oppositie, critici en individuen van deze samenleving verder op de bon te slingeren, want de vrijheid is duur. De onderneming heeft daarnaast al genoeg gedoe met afvloeiingsregelingen voor ‘rechtse’ en ‘populistische’ dissidenten, met name voor hen die weigeren vrijwillig af te vloeien in de post-humane EU-proeftuin die B.V. Nederland heet.
Maar waar ging het mis? Dat een vijfjarige een bord omhoog kan houden met ‘Eat Pussy, Not Cows‘, en dat die werkelijkheid gepresenteerd wordt zonder ironie is gewoon geen goed business model voor de B.V. Zo ook het ‘als-het-in-principe-maar-goed-is’ engagement, op maat gemaakt voor de chillstand-generatie die niet meer leert ideeën te toetsen aan anderen of de realiteit. Tevens ook de kinderen waar wij naar moeten luisteren van de baas.
Tussen neoliberale bedrijfsoptimalisatie en infantiliteit zit bijna niets meer, maar dat is natuurlijk vragen om een faillissement. Nu vragen de volwassenen in de samenleving zich nog af wanneer de andere volwassenen een keer iets gaan doen tegen “mansplaining” roepende feministen-politica, welkom-thuis-feestjes voor jihadisten en aanhangers van Erdogan in de Tweede Kamer. Maar ze komen er binnenkort achter dat er helemaal geen ‘andere’ volwassenen zijn.
Dat moet dan wel bij toeval gebeuren, dat ze dat leren, want dit nieuws verschijnt niet op Teletekst. Nu is het nog ‘wachten’, en ‘positief’ blijven. Zoals veel goed geïnformeerde, bezorgde volwassenen al jaren langs de kant van het zwembad met hun tenen het water staan te testen. Tot de situatie veilig genoeg is. Om de duik der idealen en principes te nemen, om te benoemen waar het probleem zit, om van schoolslag naar vrije slag te wisselen. Die groep mensen zou nu moeten staan voor de waarheid over Nederland B.V., een die onder een zandkasteel van belangen verscholen ligt.
“Er is veel gelukkig toeval voor nodig om een mens in wie de oplossing van een probleem sluimert nog op tijd in actie te laten komen, ‘tot uitbarsting’ zoals met het zou kunnen noemen,” schrijft Nietzsche in ‘Voorbij goed en kwaad’.
De mens realiseert zichzelf niet, dat de oplossing bij hem ligt. Collectieve voorbereiding, timing en planning — daar is de B.V. veel beter in. Wij kunnen ook helemaal geen eigen bedrijfsuitjes meer organiseren, kijk maar naar de gele hesjes. Mijn idee is wel: als ‘een uitbarsting’ gebeurt door toeval, dan kun je het toeval ook een handje helpen. Met een rood potlood in een van twee bijvoorbeeld. En de ander op je hart.